Ah! Üstüne Ah!... Şiiri - Ercan Yıldız

Köyün toprak yapılı evlerinde,
soğuk kış geceleri...
Dışarda kar tipi soğuk,
içerde hüzün ve yokluk...
Ocak başında ısınırken,
duygularımız titredi dudağımızda.
Gaz lambasının soğuk ışığı aydınlatırdı
tüm dünyamızı...

O günlerden kalan hatıralara baktıkça
bir resim canlanıyor gönül duvarımda...
Bir çocuk, siyah gözleri ve gözlerinde iki damla yaş, sanki bir umutla gözlerime bakıyor...
Aklıma geldikçe o günler hıçkırıklara yaslanıp duvarlarlara bakıyorum.
Yaralı ezgiler işliyorum sol yanıma...
Yoksulluğun duvarda asılı yüzünü görüyorum, duvarlar nem kusuyor benimle.

Başımızı yorganın içine sokup sevgilere ağladığımız günler...
Dört kardeş en küçüğu müz Erhan henüz İki yaşında...
Ayakabısı yoktu, benim naylon ayakkabımı giymeye çalışırken yüzüme bakışı gözlerimin önünden bir türlü gitmiyor...
Erhan bir kaç gün sabaha kadar hiç uyumadı, sürekli öksürüyor ve ateşler içinde yanıyordu...

Yokluk, yoksulluk ve caresizlik...
Dışarda kar tipi soğuk,
içerde umutsuz bir bekleyiş...
Gecelermi daha ayazdı, yoksa yoksulluk mu...
Çocuktuk bir çok şeyin farkında değildik...

Erhan'ı sabah olunca doktora götüreceklerdi.
Akşamdan sabahı beklemeye başladık...
Sabaha kadar kar yağışı devam etmişti...
O gün yağan karın ayrılık getireceğini bilmiyorduk...

Sabahın ışıkları ile birlikte,
akrabalardan Ömer amcayı yanlarına alarak dedem ve annem yola çıktılar.
Hüzünlü bir bekleyiş sardı içimizi...
Nasıldır bilinmez ama odada bir kuş uçmaya başladı, duvarlarla çarpıp duruyordu...
Bir süre kanat çırparken izlemeye başladık,
sonra gözlerinizden kayboldu.
Odanın her tarafında o kuşu aramaya başladık, bir türlü kuşu bulamadık...
Nerden geldi nereye gitti anlayamadık...

Dışarda kar yağışı hala devam ediyordu.
Bir süre sonra dedemin sesini duyduk, tipi ve soğuktan dolayı yoldan dönüp geri gelmişlerdi.
Önce dedem girdi içeri, çocuğu kucağından, odada topraktan bir divan vardı onun üzerine indirdi. Ardından annem geldi,
kucağına alıp ve yüzünü açtığını,
sonra annemin çığlığını hatırlıyorum!

Kar yağdı üzerimize umutlarımız üşüdü.
Kar düştü hayallerimize duygularımız titredi...
İçimiz yandı yüreğimiz üşüdü!
Gönlümüzde çile, gönlümüzde sızı,
gönlümüzde yas...
Gözlerimizde yaş, yüzümuzde hüzün...
Ah! Üstüne ah!...

01/01/2020-ELAZIĞ