Ah Ulan Sevgili Şiiri - Mahmut Çetin

Ah ulan sevgili!

Eğreti aşklar bana uymaz dostum,
İyi durmaz üstümde!
Sevdalanmışsam ölümüne,
Kara toprak örtene dek, yoksa düşmez dilime
Vıcık vıcık o ne öyle?
Adam, adam gibi sevecek,
Kadın dediğin de bunu görecek ulan...

Toprak demişken;
Var elbet bir ilintisi,
Toprağımızda yoğrulmuş bizim,
Kadınına 'KADIN' muamelesi.
Balçığım hoyrattır, dilim şirazesiz,
Belki ağır kaçacak ama,
Mesele sen olunca bildiğin teröristiz ulan

Bakma o maço hallerime sen,
Kafamız kalın olabilir,
Basmaz öyle her şeye,
Lakin kalbimiz incedir,
Kırılırız da, kırılmaz mı seven adam?
Kırılmak ne kelime,
Ben sen gidince çatır çatır çatırdadım ulan...

Hiç alalade sevmedim,
İçime işledin nakış nakış,
Düğümledim kör kör,
Zannedemezsin bile, çok öte sevdim,
Arşa yükseldi çığlığım ama,
Hasretine ağıt yazdım, çöktüm,
Kuyulardayım, diplerin dibine vurdum ulan...

Takma sakın ''ulan'' demelerime,
Basa basa söylüyorsam öyle,
Kıymetin var demekki,
Şunu bilki ciddiye almadığıma demem o kelimeyi,
Ömrüme çaktığımdan,
Gönlümü bombalayıp, kalbimi işgal,
Hergün umurumu meşgul ettiğinden ulan...

Çetin Mahmut