Ah Ulan İstanbul
Bir zamanlar bir sevdiğim vardı benim
Sen aldın elimden, perişan ettin beni
Bahçemde bir goncaydı henüz, koklatmadın sen bana
Bu sevdayla sürdün sürgüne, ezdin beni
Ah ulan İstanbul
Ah ulan İstanbul, yakasım gelir seni
Ah ulan İstanbul, yıkasım gelir seni
Ah ulan İstanbul, ne yaptım ki ben sana
Sen kendine düşman ettin beni
Ah ulan İstanbul
Bir çift ela gözleri vardı, kumraldı saçları
Gözümde bir başkaydı o, gönlümün yadigârı
Bir yaz günü kışa çevirdin, saçlarımda baharı
Bir ömür hazana mahkûm ettin beni
Ah ulan İstanbul
Kayıt Tarihi : 3.10.2022 15:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
İnsan öyle bir sever ki.. Hikayesini bile anlatamaz kimse bilmesin diye yârine olan aşkının..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!