Ah Ulan Hayat Şiiri - Seyit Burhaneddin ...

Ah ulan hayat ah
Ne istedin benden
Ne bir sevgi verdin
Nede istikbale dair bir ümit
Neyim varsa çaldın elimden ve yüreğimden
Bir ben kaldım geriye
Sade, yalnız bir ben
Bir ben ki
Dört bir yanım ateş
Ortasında, serseri bir ben
Yürek depremlerinde her gün yıkılan
Yalnızlık fırtınalarında savrulan
Hasret yağmurlarında ağlayan
Arzu ve ihtiraslarla doluyken
Her şeyi elinden ve yüreğinden çalınan
Bir ben bıraktın geriye
Bir hiç olan ben
Ah ulan hayat
Sana ne söyleyeyim
Gençliğimi bile çaldın elimden
Söyle ne istedin benden
Ne istedin yüreğimden
Neden öldürdün sevgilerimi sen
Bir ben mi fazla geldim sana
Herkes gül gibi geçinirken
Söyle bütün dayılığın bana mı ulan
Sende mi anladın kimsesizliğimi, yetimliğimi
Yetmedi mi bunca çile
Yetmedi mi bunca işkence
Kastın ömrümeyse
Fazla yorulup ta kendini üzme
Tebrikler başardın işte
Yaşarken öldürdün beni de
Bir ben bıraktın ki bende
Bende arıyorum
O ben her neredeyse...
Ama bir gün benden çaldığın şeyleri
Geri isteyeceğim senden...

©