lütfedip birisi gelsin yardıma
yüz olurdu derdim sayısı binse
vefasız o yar de düşmez ardıma
akan gözyaşımı silmiyor kimse
dolaşır alemi daim gezerim
korkum meçhul olur kabrim mezerim
ne pire öldürür ne bit ezerim
yine de kadrimi bilmiyor kimse
yürüsem dikenle kaya taş altim
yastıktır alıpta koysam başaltım
ihtisas tarlaya gübre boşaltım
akıllı uslu iş bulmuyor kimse
sorsan muhanete taşıyor vakar
cehennem daha çok yalancı yakar
herkes hep kendisi yemeye bakar
bir parça ekmeği bölmüyor kimse
öylesi yaşarsın iştah isteksiz
saatin varsada gayrı kösteksiz
elin oğlu sallar hemde desteksiz
galiba yalandan ölmüyor kimse
kimden alsam diye boşa kafa yor
borç yese bile fert kesesi yiyor
tezgahtar yardimcı olayım diyor
yinede yardımcı olmuyor kimse
şu fani dünyaya çok farklı açı
bakan içimiz de acaba kaçı
zaten durduk yerde bir tutam saçı
efendi olursan yolmuyor kimse
ah ulan hayat be harcadın bizi
vurduğun tekmenin çıkmıyor iz
izler bakarlardı oynasam dizi
şiir yaz kapına dolmuyor kimse..
Kayıt Tarihi : 26.2.2014 11:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!