Ah Ulan Bacak S-192 Şiiri - Bekir Ka ...

Ne rüyam rüya, ne düşlerim düş,
Düşümü çüş ettin ah ulan bacak.
Bazen ağustossun, bazen azgın kış;
Elimi boş ettin ah ulan bacak.

Bir kolayı olsa asardım seni,
Kör baltayı alır keserdim seni,
Bir çöp kutusuna basardım seni,
Gözümü yaş ettin ah ulan bacak.

Şikayetin bitmez bir türlü senin,
Taşımazsın beni nedir emelin,
Sanki benim gibi soldu mu gülün,
Yazımı kış ettin ah ulan bacak.

Hayatın tadını yeni almışken,
Yolun yarısına yeni gelmişken,
Gözlerimi açıp yeni gülmüşken,
Bedenim leş ettin ah ulan bacak.

Derdin nedir diye sorsam demezsin,
Ne çile çekerim hiç mi bilmezsin,
Bilemem ki, sen hiç adam olmazsın,
Yüreğim taş ettin ah ulan bacak.

Bilmiyorum ama belki suçun yok,
Seni kışkırtan var bunda şüphem yok,
Artık çekemiyom gel lafıma bak,
Sen beni tuş ettin ah ulan bacak.

Dertliyim, her zaman sızlar yüreğim,
Senin derdin nedir nasıl sorayım,
Gönül gözüm yok ki için göreyim,
Elimi boş ettin ah ulan bacak.

Yalvarırım sana gel yapma bunu,
Ne güzel yaşardık ikimiz hani,
Yolun yarısında terk etme beni,
Yaşamak güzel şey bunu bil bacak.

Hayat şartları zor elimiz çok dar,
Ağustosta yağdı yüreğime kar,
Ne olur bırak ta gelsin şu bahar,
Hayatım boyunca bende kal bacak.

Seninle giderdik kıra bayıra,
Seninle giderdik dağa sığıra,
Seninle giderdik güle çayıra,
Bırak şu inadı biraz gül bacak.

Çam Aşık’ ın çeke çeke kurudu,
Bedeninde onca yağı eridi,
Aydınlık başını duman bürüdü,
Ne olur sonsuza bende kal bacak.

S-192