Sükût-ı ebedîye gömülmüş ufkun münkesir libâsı,
Nûr-ı mebhûtun ardında saklı bir girîveh-i asûde.
Her nefes, mürur-ı zamânın paslı zincirlerine rapt,
Her bakış, târ u mâhın solgun hicâbıyla mahcûp.
Âh kim, kalbimin menziline sinmiş bir hezârân ukde,
Ve her ukde, kâinâtın satır arası feryâdıdır.
Gönlümün maviliği gitmesin gökyüzünden
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Devamını Oku
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta