Âh Türkistan Âh! ... Şiiri - Nihat Malkoç

Yürekler yangın yeri, minareler ezansız
Vicdanlar yağmalanmış, idrakler kör, izansız<<

Dar’a çekilmiş bülbül, yastadır gonca güller
Zifiri karanlıkta söndürülmüş kandiller…

Ölüm kusuyor gökler, boyunlar satırlarda
Gökbayrak dalgalanır imanlı sadırlarda

Uygur günde beş vakit hakikate yaslanır
Kanlı gözyaşlarından seccadeler ıslanır

Çin’de günün özeti: işkence, zulüm, talan…
Mimsiz medenilerin her söylediği yalan…

Çalınmış nevbaharın, mahkûmsun zemheriye
Mâziden kuvvet alıp bakmalı ileriye…

Umudu katık eyle bayırda, düzde, dağda…
Suçun(!) Müslüman olmak bu abus yüzlü çağda

Osman Batur nerdesin? Kardeşlerin dardadır
Esaret yağlı urgan, özgürlük firardadır

İffeti kirletilen; anamız, bacımızdır
Ümmetin yetimleri, onlar baş tacımızdır

Varlığınla ısınır, yokluğunda üşürüz
Gül yüzlü umutları seninle bölüşürüz

Nefret bahçelerinde kan çiçekleri açar
Müslümana ölüm yok, mümin cennete uçar

Hüzün dağlar misali, tasalı gönül evi
Zalimleri yakacak hürriyetin alevi

Ey ölümü kuşanan, kefenindir Gökbayrak! ...
Zemheri soğuğunda yorganın kara toprak

Prangalar da erir, öyle inanıyoruz
Bu mahzun coğrafyaya yürekten yanıyoruz

Esaret zincirini elbet bir gün kıracak
Doğu Türkistanlılar devletini kuracak

Ümmet birlik olacak, Çin’i boğacak bir gün! …
Urumçi semasından güneş doğacak bir gün! …