Ah Tamara Şiiri - Mehmet Çelik Erses

Tamara Hikayesi Çok eski dönemlerde Van’da bir keşiş yaşarmış ve keşişin güzel mi güzel Tamara adında bir de kızı varmış. Keşişin kızı o kadar güzelmiş ki, gören gönlünden vurgun yermiş. Vanlı genç delikanlılar Tamara’nın peşinde dolaşa dursunlar, O gönlünü yiğitler yiğidi yakışıklı çoban bir Türk gencine kaptırmıştır. Bir süre gizlice buluşmaya devam eden aşıkların durumunu Van’da işitmeyen kalmaz. Kızın babası olan keşiş de bunu duymuş, kızını bu sevdadan vazgeçirmeye çalışsa da başarılı olamaz ve yegane çare olarak kızını Van’dan uzaklaştırmak olduğunu düşünür. Van Gölü’nde bulunan Akdamar Adası’nda bir kilise yaptırarak, bundan sonraki hayatını kızıyla birlikte bu adada geçirmeye karar verir. Türk genci ile Tamara’nın aşkı o kadar güçlü ve engel tanımazmış ki, Tamara bir fenerle yerini belli eder, Türk genci de her gece yüzerek adaya çıkarmış. Sabaha kadar birlikte olduktan sonra aydınlık olmadan tekrar yüzerek kıyıya dönermiş. Belli bir süre sonra keşiş, iki aşığın buluştuklarını öğrenir ve Türk gencine bir tuzak hazırlar. Keşiş, Tamara’nın işaret fenerinin yerini değiştirir, fakat bundan ne Tamara ne de Türk genci haberdardır. Aşık genç delikanlı, her gece olduğu gibi kıyıdan suya girer ve adadaki fenerin ışığına doğru yüzmeye başlar. O gece göl dalgalı ve aşırı derecede karanlıktır. Delikanlı yüzmeye devam ettikçe sanki ışık uzaklaşmaktadır. Göldeki dalgalar iyice azmıştır ve gücü iyice tükenen delikanlı keskin kayalıklara çarparak parçalanır. Sulara gömülürken de “ Ah Tamara, Ah Tamara…” diyerek feryat eder. Bu feryatları kayalıklardan yankılanarak Tamara’ya kadar gelir. Tamara da buna dayanamaz ve kendini azgın dalgalara bırakır ve kaybolur. İki aşık genç Van Gölü’nün derinliklerinde buluşurlar. “Ah Tamara” feryatları değiştirilerek “Akdamar” ismi verilmiş ve bu isimle anılmaya başlamış.