Âh Şulesi - Garib Çoban
Yaratılanı sevmeyerek bakan, fena görür.
Ve bu baktığı kişiyi değil.
İnsanın kendisini mutsuzluğa iter.
Satarsın gözlerinin dikkatini, ellerinin nurunu, bir lokma bile tatmadan
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
Devamını Oku
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
Şiirinizi kaleminize ve size saygı duyarak okudum…
Derin düşüncelerle örülmüş, tasavvufi izler taşıyan etkileyici bir şiir. Her mısra adeta ruhun aynası. Yüreğinize, emeğinize sağlık.Şiiriniz duygu ve düşünce açısından oldukça zengin.Kaleminiz daim olsun.Saygılarımla....
Güzel olan her şey sevgiyle başlar, sevgiyle çoğalır. sevginin çoğaldığı yerde mutluluk artar. Mutluluk oldukça zorluklar, çirkinlikler azalır hatta kaybolur. Yüreğine, emeğine sağlık.
Mutluluk dediğimiz;
"Her şeyi zamanında icra etmek, sırayı bozmamaktır" bir bakıma,
Hele aşk mevsimini
Diğer mevsimlerle bir saymamalı
Dibine kadar yaşamalıdır insan...
Tebrikler Engin Bey..
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta