Yine akşam oldu
Denizin üstünden geçip
Dağların arkasına saklandı güneş
Bir çocuğun şekerini saklaması gibi
Kimseye belli etmeden
Ama herkesin gözünün önünde
Sokaklar da boşalır birazdan
İnsanlar evlerine çekilir
Gidecek yerinin olmaması
Çok kötü bir his
Gidecek onca yerin varken üstelik
Ortada kalıp düşünmek
Sessizleşmek buruk bir tebessümle
Ve sonra vazgeçmek hepsinden
Tutunabilmek bir dala
Nehir hızla akarken
Güzel de olurdu aslında
Dal sağlam olsaydı eğer
Boşlukta sürüklenmek gibi
Azgın sularda çaresizce çırpınmak
Ve sonra yorulunca
En yakın denize dökülüp
Karışmak maviliklere
Gün batımından şafağa kadar
Hiç düşünmeden zamanı
Takılıp düşmeden kelimelere
Uzanıp izlemek gökyüzünü
Sevda yüklü bulutları
Kalp hırsızı yıldızları
Geceyi unutmayan dolunayı
Ama en çok da yıldızları
Ah şu yıldızlar
Sığmıyorlar küçük avuçlarıma
Ah şu yıldızlar
Keşke
Seni benden hiç almasalar.
Mehmet Obut
Kayıt Tarihi : 30.9.2023 23:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!