Temiz boş bir sayfa
beyaz bir kağıt koparıyorum
karalama defterimden
ve yazıyorum itinayla
hem de el yazısıyla
yalniz bir şey var ki üzüldüğüm
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bazen duyguların kağıda dökülmesi zordur. Şair böyle zamanlarda şiirini yüreğinin sayfalarına yazar, o beyaz kağıt sayfalara ise parmak izlerini bırakır gider.
Bir insan için önemli olan geride kalan temiz sayfalarda onun imzası olan parmak izini bırakmasıdır. Anlam derinlerde çoğunluğun görmediği görünmeyendedir. Belki o telefonlarda sonsuzluğa yürüyen sevdiklerimizin parmak izleri var; belki acı bir haberi vermek için çalıp duruyorlar. Bu, şiirin bir sırrı olarak kalmalı. Şairi selam ve saygılarımla birlikte tüm içtenliğimle kutluyorum.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta