Ah ! Şu mutluluk
Bazen çok nadir ve çok zayıf biçimde
Korkutur bizi.
İyi ederiz sesimizi kesmekle
Ve bir hala gibi yaparız
Bütün saçlarımızı,
Kendimize emin bir sığınak olsun isteriz,
Çok kere ruhumuzda mayalandırırız kaygıyı.
Ama diz çökmüş bir melek gibidir aşkımız
Dua eder ve yalvarırız,
Geleceğin bize olduğu kadar başkalarına da vermesini
Aynı sevgiyi ve aynı yaşamı,
Talihleri kıskanmasın diye talihlerimizi .
Ve sonra, kötü günlerde, büyük akşamlar
Ümitsizliği göğe kadar ulaştırırlar,
Özür dileriz alevlenen geceden
Ruhumuz yumuşak da o sebepten.
Émile Verhaeren. (1855-1916)
Çev. Sunar Yazıcıoğlu
Kayıt Tarihi : 4.8.2018 22:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sunar Yazıcıoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/08/04/ah-su-mutluluk.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!