Ah Şu Kanatsızlık Şiiri - Reşat Öztoprak

Gözlerim doldu taşıracak yer aradım, bir köşe.
Zamanın herhangi bir yeri ya da sessizlikte.
Sigaralara sığındım, dumanlara ve sise.
Önce sana sığındım, ondan sonra gölgene.

Sen gittin ve gölgen de gitti ardından.
İzlerine sokuldum topraktaki sabrımdan.
Sabrım, sabrında çatladı o kokundan.
Bir tarafım yanık koktu içimdeki yangından.

Sarının her tonunu gördüm sende, yaşadım.
Yaşamak demek söylemek değil, ki anladım.
Anladım amma giden gölgenle ve kokunla,
Bir uçurumun kenarında kanatsız kalakaldım.