Ah, şu insan yavruları...
ah, şu insan yavruları yok mu?
onları, onları nasıl anlatmalı?
Doğarken hepsinde aynı ten,
aynı duyu, aynı koku...
büyürken hepsinde aynı sevinç,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Harikasın, kelamında ki anlam çok çok hoş ve derin. sevgi fışkırıyor her kelimesinde.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta