Yorgun bir eylül akşamı iniyor kente...
Pencereler sokaklara açılmış, sokaklarda sonbahar...
İkinci baharının alev rengi gelinliğini giymiş sevdalılar gibi
nazlı, sevinçli ve ürkek...
ağacıyla, yaprağıyla, yeliyle...
sürüp gidiyor yaşamak bir başka mevsime...
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
yaşamda insanın umut çatısı yıklınca eylül akşamlarının hüznü çöküverir duyguların üstüne bir bulut misali yağmurlar silip atamaz üzerimizdeki matemi ve sizin mısralarınız da betimlediğiniz gibi
Şimdi boşluğa sıkılmış kurşun gibiyim...
yıkıldı duvarları surlarımın...
yıkıldı sığınçlığım ve yarınlarım.
yıklımışığın sitemi yansır şair yüreğinize kutluyorum 10 p benden
sensiz yaşamaya mahkum ettiler beni...
bütün şarkılarımı tutup ölü yıldızlara yaktılar
Çok güzel bir şiir okudum..Yüreğinize sağlık
Değerli dost.
Sevgili ustadım;
Şiirinizi beğeniyle okudum.
Harikaydı.
Kutluyorum + 10
Yüreğinize salık.
Kaleminiz daim olsun.
Nice güzel paylaşımlar diliyorum.
Sevgi ve saygılarımı sunuyorum......
Güzel bir yazı gönlüne ve eline sağlık.
yine eylül yine hüzün sevenelere hep hazandır tebrikler
Eylül neden hüzünü ayrılığı anlatırki bize...
Hep acıyı simgeler..
Yine güzel bir kalem eylüle sitem etmiş...
Tebrikler.Güzeldi..
Sevgi ve saygılarımla...
tebrikler kalemin daim olsun harika bir yazım kutlarım
Artık tek başımayım eylül gecelerinde... sığındığım odam, yatağım, masam ve bilgisayarım...tek vefalım bunlar kaldı eylül rindlerinde.... Belli ki son ve sonsuz vefalım da toprak olacaktır senden ve dost bildiklerimden daha yakın...
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta