Bir yaz gününde,
bulutlardan çıkıp gelen bir yüz vurdu yüzüme
şehrin ahenginde dinlenen dudaklarım titredi birden,
yüreğim yaşamın gövdesinde yeşeriyordu,
önümde oynaşan, boğuşan ve serpilen hayat vardı,
iki göz ve bir nefes
duruyordu güçlü vücudumun karşısında,
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta