Ah Sevgilim Şiiri - Serdar Yıldırım

Ah sevgilim, bu akşam garip bir hüzünle geldim kapına
Gözlerinden öpebilmek adına, arşınladım sokakları.
Derler ki hayat sevmez korkarak yaşayanları,
Tek korkum varamamak gözlerine çünkü varamadı bir çokları

Yıldızlı geceler gönlüme açık alanlarda yapılan bir saldırı,
Sensiz geçen günlerin boynu bükük feri sönük yüzü sapsarı
Şehre yağan yağmurlar yüreğime bir başkaldırı
Ve bu kaçıncı atmamdır kendimi bulmak için seni, kapı dışarı.

Yokluğun dembedem kalbimi yoran dermansız bir ağrı,
Yoldan geçenler görecek olsa şu halimi
Derler ki yanmış bu adamın bağrı,
Fakat bu sensizliğin yeri bende apayrı.

Ah sevgilim bu akşam yıldızları doldurup koynuma
Ay ışığını merhem sürüp bütün yaralarıma,
Vardım kapına çocuk gibi koştura koştura.
Tokmağına dokunamadan daha çıkar bir karmaşa.

Üzerime yıkılır bütün karanlık yolun başında,
Dizlerimin bağı çözülür belki gıyabında.
Polis kayıtlarına adım geçer akşam sularında,
Ve derler ki bir adam ölmüş yar kapısında.

Gökteki yıldızlar düşer ölüm haberini aldığında kapına,
Dokunamayacak artık şu ellerim o sırma saçına.
Kavuşmak isteyemeyeceğim sana böyle çılgıncasına,
Ve sen kapı dışarı edemeyeceksin beni gavurcasına.

Toplamak için kokunu düşmeyeceğim kaldırımlara,
Ayaklarım yetişebilmek için ardından koşamayacak sana,
Değil misin sen dert diye bu dünyada yazılmış olan bana?
Umarım şu mavi sarı sonbaharlar hatırlatır beni sana.