Ah sevdiğim Şiiri - Suzi Ayyıldız

Ah Sevdiğim!
Seni nasıl sevdiğimi bilmen için,
Alıp kalemi çizmen gerek beni.
En baştan, seni tanıdığım yaştan...

Seni nasıl sevdiğimi bilmen için,
Hamurumu senin yoğurman gerek.
Tüm sevginle ve tam kıvamında,
Ne fazla yumuşak, ne de sert…

Başla şekillendirmeye;
İçindeki tüm sevginle,
Kurduğun hayallerle...

Bir suret yap bana benzeyen,
Senin sevdiğin...

Önce gözlerimi yap ki göreyim seni,
Ve göz bebeğinde saklı sevgini.
Göz rengime sen karar ver;
En sevdiğin renk olsun:
İster yeşil, ister mavi, olmadı ela...

Sonra kulaklarımı şekillendir,
Duyayım seni,
Mest olduğum sesinin tınısını.
Belki "Canım" dersin,
O an dünya benim olur, bir bilsen...

Sonra dudaklarıma şekil ver,
Ben de diyeyim sana "Canım",
En sıcağından, içime sığmayanından...

Saçlarımı da sen seç,
Uzun mu olsun, kısa mı,
Nasıl istersen...
Nasıl olsa parmakların gezinecek içinde.

Sonra bakmaya kıyamayacağın mimiklerimi,
Şımarık gülüşümü, arsız gamzemi...
Gör sevdanı çeken,
Her bakışta seni saklayan suretimi.

Ve ellerimi unutma,
İnce, narin parmaklarımla
Dokunayım yüzünün en ince çizgilerine.
Ellerini tutayım sımsıkı,
Bırakmayayım asla...

Ama bir tek, kalbime dokunma.
İçinde sen varsın, anlasana...
Kalbimi bana bırak sevdiğim,
Çünkü oradaki sevgiyi yalnız ben şekillendirebilirim.
O kadar büyük ki…
Sen yorulursun, kıyamam sana...

Ah Sevdiğim!
Yürek yaram...
Seni nasıl sevdiğimi bilsen,
Kıyamazsın bana böyle...