Asansörden çıktığında karşılaştığı insana
iş yerinde tuvalete giderken rastladığı iş arkadaşına
bir toplantıda ilk defa gördüğü çalışan'a
kendisine sevgi dolu gözlerle bakan duraktaki adama
'merheba' dememesinde gördüm kıyameti...
ah seni Yüzyılın İnsanı ah!
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
'ne umuyorsun ki sonunda? '
hepimiz öleceğiz; değil mi?
çok anlamlıydı,
tebriklerimle
kaleme bereket....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta