Ah Sende Yanmak Ne Hoş Bi Cefâ/dır

Ah yâr o hûznün ne hoş bi sedâ/dır!
Kaşın gözün mûhründen düşen,
o senin pâreli derdûn canıma can/dır.
İm'ân-ı nazarın ile divâne olsa da bu rûşen-dil,
Ah sende yanmak ne hoş bi cefâ/dır!

Çölüme dillerinin balı vahâ/dır,
Ah o sözlerin zehrî bile ne hoş bi devâ/dır
Zâtında gizli sükût-u huzûrumun sâyesi
Özü dürr-i yektâ yârim sû-i zân etse de
şikayet edersem kurusun kanım ne âlâ,
Ah yâr o senin varlığın ne hoş bi sefâ/dır!
Beni benden alan da beni bana veren de,
Kirpiklerin sayısınca sevdiğim o cânâ/dır.