Ah Sen İstanbul İstanbul 1

Ah sen İstanbul,aşık olduğum şehir.
Bir sabahta senin koynunda uyansam ne olur.
Hafızamda kalan güzelliğin,
Albümlerde saklanmış bir kaç resim,
Beni avutmaya yetmiyor.
Hep sana hasret gözlerim.
Ben seni özlerim.

Ah güzel İstanbul.
Ben,sana bakan bir çift göz isterim.
Bana,seni anlatsın isterim.
Çıkıversin şöyle bir tepeye,
Mesela Çamlıca,
Anlat bana ne gördün iki gözüm;
Anlat
Canlı canlıca.

Bir akşamüstü vapurunda olmak var şimdi.
Diyelim,Üsküdar'dan bindim vapura,
Karşıya geçme telaşı içindeyim.
Oturmuşum güvertenin açığına,
Bir bardak çay almışım elime,
Ve bir düdük sesi duymuşum.
Yudum yudum boğazı içmekteyim.

Eminönü'nden girdim Mısır Çarşısına,
Çıktım yukarı,
Gördüm ki hala cıvıl cıvıl Mahmut Paşa.
Kapalı Çarşıda soluklandım biraz.
Sahaflar Çarşısına girince gözlerim kitaplara daldı.
Hayal bu bilmem ki,sorarım sana,
Hala duruyor mu orada,altında oturduğum o ulu çınar?

Beyazıt meydanını ölçtükten sonra.
İn iki gözüm,Sultan Ahmet'ten Gül hane' ye kadar.
Bak gördün mü iki gözüm;
Eskiler ne güzel isim vermiş 'Gül hane'
İstanbul,sen bir cihan, Oda cihanda bir tane.

Benim aklımda kalan bunlar.
Sende bir gün çık dolaş
Birazda sen anlat arkadaşım.
Bana İstanbul'u anlat.
Bana köprüleri,Galat'ayı Kız Kulesini anlat.
Boğazdan geçen gemileri anlat.
Galata köprüsünde olta atanları,
Eminönü'nde ekmek arası balık satanları anlat.
Anlat Arkadaşım.
Ben açım İstanbul'a.

(07/02/2008)