Demek, sen beni aramazmışsın;
Ben seni ararmışım aşkım, demek...
Ah sen, ah! ..
Sen yazmazmışsın da demek,
Ben, hep ben yazarmışım. Sana.
Demek ben seni düşünürmüşüm hep,
Ah sen ah, sen beni değil,
Çünkü sen beni değil, bil ki, ben...
Hep ben sever mişim. Seni.
E-madem yazamıyormuşsun,
Kendinden uzun uzadıya
Eski mektupçular gibi
Bahsedemiyormuşsun,
Heveslisi de değilmişsin,
Neler yaşadığını, ne düşünüp,
Hissettiğini benim kadar anlatmaya..
Yazıyla..
Hem madem, ne çıkıp gelesin varmış,
Ne cesaret edip ininden kaçmaya,
Yanına da çağıramıyormuşsun madem...
Yine ben aralıyorum iç kapımı,
Tek taraftan her zamanki gibi,
Senin tarafından tanınmak için sırf
Buyur ediyorum içerime.
Üstelik bu kez kendimi sana adam akıllı
Tanıtmaya cesaret ederek.. İşe bak.
Bu durumda,
Her ne kadar heves etmesen de,
Karşılıklı olmasa da pek,
Yine de birbirimize tanıdık sayılırız
Bu okumalarla..
Kayıt Tarihi : 7.10.2014 20:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
... Herkesin iyi bir hikayesi var Var olmasına var.. Fakat.. Her iyi hikayesi olanın İyi de bir hikayeciye ihtiyacı olur. İyi hikayeler de bilirsin ki İyi birer dinleyiciye hasret... ...
![Habibe Merih Atalay](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/10/07/ah-sen-ah.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!