Tutmaz senin yerini hiçbir sevda
Ne memeleri genç lapa lapa kadınlar
Ne içinde kan gezen
Çok az öpülmüş
Beni öp diyen
Dudaklar
Karayılan gibi
Kara savaş makinelerinin hakileri
Namlularından erkeklik ateşi fışkıran
O muhteşem makineleri
Bin kadının sevdasına değişme
Silah kadından önce gelir
At avrat silah değil
Pusat at avrat bence
Savaşsız yaşanılan hayatlar
Ruha en büyük işkence
Ağustos 2010
Kayıt Tarihi : 1.10.2010 15:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
BAĞDAT’TA BABA OLMAK!
Yıllarca bekledik,
Güneş doğacak diye
Ama bir türlü doğmadı.
Ne hikmettir bilinmez,
Üzerimizdeki sis bulutları,
Tarih boyu hiç dağılmadı
Güneş yerine bombalar doğdu
Alaca karanlıklarda, kayboldu
Kurtarmak için geldik diyenler,
Birde baktık bize musallat oldu.
Kapımız vakitsiz pat pat çalındı.
Bu ne yüzsüzlük örneği Allah’ım,
Buyurun gelin demeden içeri dalındı.
Apar topar beni hemen yere yatırdılar,
Namlunun ucunu göğsüme batırdılar.
Doksan yaşındaki annem suçsuzuz dedi.
Der demez, hainlerden bir dipçik yedi.
Kızım, oğlum korkuyla başladı ağlamaya,
Eşim haykırıyor bırak kocamı vururum ha,
Ama nafile cevap bile yok bu laflara…
Çocuklarımı, eşimi kapattılar bir odaya
Beni alıp attılar dışarıdaki arabaya
Sonuç ne olacak, bende bilmiyorum,
Belki işkence, belki de kısadan ölüm.
Sebep olursa olsun, bu yapılan zulüm.
Çocuklarım, babamızı bırakın diye bağırıyor
Eşim ellerini açmış ağlayarak Allah’a yalvarıyor.
‘’Ey dünya Müslümanları, siz eğlenin keyfinizce
Bugün Irak, Filistin, yarın belki sıra sizde
Özgürlük mü heyhat! boşuna sadece sözde
Ey Allah’ım azı çoğa tebdil eyle,
Gelecek zaferimizle…
Kocamı bağışla,
Sen bize..’’
(Mahir Odabaşı / 08 .04.2003)
TÜM YORUMLAR (1)