Ötüken Şiiri - Ramazan Tuna Vuran

Ah Ötüken..
Bir yanın yüce dağlar,
Bir yanın Ayzıt zülüfleri gibi
Çayır..
Kutsalsın..
Yaklaşıyor vuslatın vakti,
Zamanı. Vazgeçtim mi?
Hayır..

Ah Ötüken..
Ben bu çağa ait değilim,
Çağır beni otağına.
Toprağına diz vurmak için geleyim!
Kanım damarlarımda kaynıyor!
Ruhum ırmaklarında çağlıyor!
Fakat bedenim esir düştü bu toprağa,
Elbet bu toprakta kanımdan bir hatıra.
Senden bir parça belki senden sonra,
Vatan diye soktu bizi yüce bağrına!

Ah Ötüken..
Ben tümden sana aidim.
Ruhum senin ormanında dolaşıyor,
Bir senin dağlarında müsaitim.
Düzlüklerinden uzakken mesut olamadım,
Beton yığınların içinde bir füsun bulamadım.

Ah Ötüken..
Kıyısında oturamadan Orhun' un
Ruhum huzura erer mi?
Hüzün yağısına mağlubum,
Ruhum cüret eder mi?
Bedenim sana yar olsun.
Nice Er' ler, Bahadır' lar gibi
Karışayım bende toprağına!
Fakat Ruhum onlar gibi davetli
Buluşacağız Tanrı Dağında!