Geçerde ömrümün baharı yetişemez nefes dediğin
Arş-ı ala ağlar günlerden hüzün olunca ey sevgili
Bin derde sır olmuş ömrüm bahçelerde ot misali
Kopardılar gülümü ah ile inler canı canan bildiğin
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla