Ah Ölüm! .. Şiiri - İsa Yılmaz

ah ölüm, benim beyaz gelinlikli yarim
kavuşacağımız o ilk günü nasıl da özlerim
güneş gözlerine dalmak isterim
kızıl elbiselerine bürünmek hayalim
o güne dek özleminle yanarım

ah ölüm, benim tutkulu sevgilim
nasıl da büyük bir hasretle gelmeni beklerim
hayattan çok daha içre varlığını tadarım
hadi al beni gizemli koynuna
ardındaki meçhul dünyalara kanatlandır beni

ah ölüm, benim deli fırtınalı aşığım
bir mezar içinde bile olsa dokunmak sana
büyülü sarayların kapılarını açmış sayarım
zümrütten, elmastan taçlar takmış olurum
aşkının şarabını kanlı kadehlerden, ab-ı hayat diye içerim

ah ölüm, imkansız özleyişler içindeyim
hadi gel ve çal ruhumu köhne bedenden
ölümsüzlüğün gizemine kanatlandır beni
varlığınla anlamlandır fani ömrümü
Tanrı katındaki adalete ulaştır davalarımı

ah ölüm! ..