Ah Oğul Davut Şiiri - Faruk Bakuri

Oğlunu evlendirmişti bir kari
Gelinle denk imiş akılı yukari

Süpürürken gelin evi ahıri
Eder ses bir yeri buzağ bahıri

Gelinde bir telaş diyecek buzağ
Buzağa yalvarır kurma sen tuzağ

Var altınını takar buzağa
Buzağ sallar başı yoh der uzağa

Gelin der vallah diyecek buzağ
Sallar başı buzağ etmekte tozağ

Telaşta gelin gelir kaynana
O da inci takar buzağ boynuna

Buzağın boynu sanki kuyumcu
Takı sallandıkça buzağ oyuncu

Akşama kaynata girer kapıdan
O da öğrenir sus pay kepidan

Oğul gelirki vaveyla evde
Buzağ minderde şehinşah gövde

Oğul çıldırır der giderem buradan
Sizden deli bulursam dönerim ordan

Düşer yollara talihsiz adam
Der hayır getir sen ey ulu hudam

Bir vaht yol gider görür bir ocak
Üç kız başında acep nolacak

Hak misafiri ben kabul mu sizden
Hoş seda bulur ikramı dizden

Bir bardak su ister o büyük kızdan
Kız koşar havuza getire tezden

Kız havuz başında hülyayı kurar
İçini bir acip fikirler sarar

Der bu adam alacak beni
Oğlumuz Davut doğacak ani

Bizim Davut çıkacak bu cevize
Dal kırılacak düşecek bu havuze

AH OĞUL DAVUT VAH OĞUL DAVUT
AH OĞUL DAVUT VAH OĞUL DAVUT

Adam su bekler ama nafile
Ortancadan su ister rica af ile

O da uyar büyüğe havuz başında
Küçük kız baba ana onlar peşinde

AH OĞUL DAVUT VAH OĞUL DAVUT
AH OĞUL DAVUT VAH OĞUL DAVUT

Son çare adam havuza varır
Ne görsün her kes dizine vurur

Havuz başı sanki cenaze evi
Ev halkı oturmuş dizini dövü

Sebep açılır Davut babasına
Davut babasının rahmet obasına

Akşamı ederler derdu kederle
Ev halkı küskün felek kaderle

Sözde kaynata der var bir tuluk altınım
Getirin onu pay edek çıkmadan canım

Altınlar pay edilir ev tebasına
Bir hisse de verilir Davut babasına

Büyük bacı der Davut’suz odum
Davut’tan sonra ben altını nedim

Der ki payım Davut babasına olsun
Ev halkı ona uyar dahası nolsun

Davut babası yolcu yolunda horozda
Der benim deliler daha marazda

Az gider uz gider görür bir hanım
Hanım nerden gelirsin der a benim canım

Bizimki der ki ahretten gelirim asıl
Hanım sorar orada bizimkiler nasıl

Hiç sorma sizinkiler sefil perişan
Berbat durumları yoktur erişen

Hanım hemen koşar eve getirir vari
Der bunları bizimkilere veresen ey huda eri

Adam der artık evime dönem
Buldum daha deliyi rahattır sinem

Hanım olanı akşam söyler eşine
Eş çıldırır düşer adam peşine

Atlar atına hırsla adamı arar
Adamı bulur ondan izini sorar

Der davut babası gördüm heybeli
Şöyle gitti o hınzır adı şaybeli

Dertli eş sorar atımla mı gidem yoksa yaya
Onu tez bulayım çözülsün foya

adam der at dört ayak bir ki üç dört der
yaya iki ayak bir ki bir ki daha tez gider

bizimki bir de at sahibi olur
döner öz delilerine hekat kutulur