Sustu herkes gözlerinde mil, kafa bir hoş, ayaş, aylak
sözlerde samimiyetsiz ilhamlar, her kulak diline yabancı.
Bir topuk kaldırımda ses,
nedendir bilemem gözler ya mavi ya yeşil.
Bir kadın geçti trafiğin içinden, kolunda ceylan sırtıysa pamuk işçileri.
Yanında bir bey yürüyordu elinde 33 maden işçisi üç beş kalfa.
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta