Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
nostalji de lazım dostum..geçmişini unutan, geleceğine güvenle bakamaz. geçmişten günümüze ne kaldı ki zaten? ecdadın bıraktığı o nadide eserler de olmasa maziyi hiç hatırlamayacağız. o günlerden bier esintiydi şiirin, çok teşekkürler. 100 puan
Mazide bir gezinti yapıp hem duygulanmışsınız hem duygulandırmışsınız. Çok güzel bir eser. Büyük Haz duyarak okudum. Yüreğinize sağlık. Yeni yılınızı şimdiden kutlar hayırlara vesile olmasını temenni ederim. ve size iyi tatiller dilerim. Yeniden paylaşmak dileği ile kalın sağlıcakla ...Kaya Ünver 7kaleli1
Keleminize yüreğinize sağlık
paylaşımınıza teşekkürler
Değerli Üstadım ve aziz dostum. her gelen gün geçen günleri aratır oldu Yüreğine sağlık. Neleri kaybettik neleriçç
Tebrikler.
Selam, sevgi ve saygıyla.
Seyefddin Karahocagil
şarkıların dilinde..yıllar..
tebrikler,Sayın Muş,saygılarımla.
AH O ŞARKILARIN DEDİRTTİNİZ ÜSTAT..
SEVGİLİ ŞAİRİM, şarklardan bir demet dizelerinizde müthiş keyif aldım...yüreğiniz şarkılar gibi çağlamış dizelerinizde..inanınız müthiş ve derinden çok etkilendim her dörtlükte...kutluyorum..
saygılarımla
tam puan..+ant..
sevgili dost şarkılar olurda şarkılarla ilgilişiir olmazmı şaitşarkılardan etkilenmezmi duygu dolu şiirnize nazirmkabul ederseniz iki kıtada benden
Şarkılarda, hayatı anlatıyorken diller
Kapılmışken,aheste bestelere gönüller
Hatırlanır acılar,yaşanır çekintiler
Buruk bir haz ile,bizde dinler geçeriz.
Yaş belirir gözlerde,şarkılar okunurken
Mızrap derde dokunur,saz teline vururken
Yok,yok feryatlarıyla, hatıralar dolarken
Sazda telle birlikte, bizde inler geçeriz
şair Yusuf Değirmenci
........Ah o şarkılar
Ah o şarkılar
Çamlıcanın bahçelerinde her gün
Sazlar çalınırdı ah o şarkılar
Sonsuzluğa giden sevgilerinen
Sazlar çalınırdı ah o şarkılar
Sular kadar berrak temiz yürekler
Aşk dolu dalgalar demekti bunlar
Dudaklara yakışırdı nağmeler
Sazlar çalınırdı ah o şarkılar
Bazen dalgınlıklar girer araya
Sevgiyle seven sarılır sevdaya
Muhabet bağına girerdi rüya
Sazlar çalınırdı ah o şarkılar
Bir ihtimal daha vardı sevmekti
Dikenli aşk yollarında gezmekti
Sokaklara sevda gülü sermekti
Sazlar çalınırdı ah o şarkılar
Neyleyim sarayı köşkü diyenler
Hayat borsasında işlem görenler
Bir fincan kahveye ömür verenler
Sazlar çalınırdı ah o şarkılar
Dönülmez akşamın ufukundayız
Şimdi şarkılara biz yabancıyız
Yenilginin zaferini kutlarız
Sazlar çalınırdı ah o şarkılar
Sevgiler saygılar dostluklar bitti
Dost Şeref’im bunca değerler bitti
Çile bülbülleri nereye gitti
Sazlar çalınırdı ah o şarkılar
17.12.2009
Dost Şeref
üstadım Şerafettin bey ;
ah bu şiiri sağ olsaydı da Sadettin Kaynak veya Münir Nurettin Selçuk besteleseydi derim..ne kadar güzel ve akıcıydı sevgi ve aşk adına
şiir ve şarkı tadında yürekten sevginin en güzel örneğini anlatan akıcı ve duygu yüklü yüreğinizin sesi olan bu güzel çalışmanızı beğenerek okudum..
kutlarım saygın kaleminizi ve sevgi dolu yüreğinizi..tam puan 10..akçaydan selam ve saygılarımla...ibrahim yılmaz
Değişti iklimler değişti insan
Gerçek sevgileri okumaz lisan
Hazana dönmüştür o eski nisan
Sazlar çalınırdı ah o şarkılar...........Osman Öcal
değerli üstadım eskiye özlem var burada. her şeyde olmasa da bazı eskileri hatırlamak lazım.tebriklerimi sunuyorum selam ve dua ile.
Bu şiir ile ilgili 38 tane yorum bulunmakta