bitmeyen şiir:‘’ ah o gözlerin!.’’
(73)
yitirmenin yangısını öğreneli
yıllar oluyor
sen bilmesen
kimse bilmese de
anlatmam lazım
tek avuntum bu
bulduğumu sandığımda
buğulu sesini
avare gönlüm
meydan okuyordu
hesap kitap bilmeden
bense
gözyaşlarımdan
medet umuyordum
o zamanlar
örümcekler
sürüngenler
hırçın ve alaycı
yüreğime
yığınaklar yaparken
sen
sırtındaki yük gibi
atıyordun
gözlerinin penceresinden
öfkeliydim
hırçındım
kırılgandım biliyorum
çırpınıyordum
bulanık sularında
kaybımın büyüklüğündendi
tüm korkularım
sen gittiğinde
dipsiz bir boşluktu
tek anımsayabildiğim
hiç bilmedin bunları
hiç anlatamadım sana
bilmende gerekmiyordu zaten
işte ondan sonra öğrendim
acılarla sevinçleri harmanlayıp
filizler açtırmayı
düşlerimin yorgunluğunda
yitip giden
ah o gözlerin
gözlerin yok mu?...22.10.09
Kayıt Tarihi : 14.2.2020 10:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!