Ah o gözlerin 55 Şiiri - Yusuf Işık 3

bitmeyen şiir:‘’ ah o gözlerin!.’’

(55)

merdivenler vardı hani
şaire bile ilham olan
ağır ağır çıkacaksın dedirten
eskiden gıcırdak tahtadan
şimdilerde betondan,mozaikten
zenginse göstermeli mermerden
hasret döşense bir bir
öz verilirse yürek verilirse
bu sessiz çıkıntılara ne olur
dillenmez mi her bir badal
ilk benim
üstümde oturdular diye
ilk benim üstümde öpüştüler diye
terliklerini bile
ilk benim üzerimde çıkardılar diye
ilk ayrılıkları da
yine benim üstümde otururken oldu
sarıldılar uzun uzun
öpüştüler doya doya
sonra sonra
ilk damlalar
hasret damlar
hüzün damlar
yine ilk benim üstüme düştü
göremediniz hiç biriniz
ilk ben gördüm diye
kıskanmaz mı iki dal ve diğerleri
demezler mi birinciye
dayanak biz değil miyiz sana
biz olmasak sen hiçsin
tek başına nasıl merdiven olacaksın
ve nasıl dayanacak sevgililer
öpüşürlerken,koklaşırlarken
senin üstünde tadıyla
itiraz eder birinci badal
ben olmasam da zaten siz olmazdınız
her şeyin başlangıcı benim
onun için benim üstümde
bana dayanarak sarılıyorlar
son badal isyan eder
şu tutunduğum son nokta
bir bırakırsam ne olur bilir misin
önce hepimiz
sonra birincinin aşıkları
törenlerde buluşuruz
öyle gürültülü olur ki cenazemiz
düşünsün onca badal
ve birinciye dayanan azıklar
bırakın
bırakın merdivenlere
hasret döşemeyi der
görmez misiniz..
hasret hasret
bakıp duran
ah o gözlerin
gözlerin yok mu?...