bitmeyen şiir:‘’ ah o gözlerin!.’’
(49)
yıldızlardan ışık
güneşten kor ateş aldım
emaneti boynuma
çarpıldım bunca parlaklıkda
tuzladılar,ısladılar beni
kendime geldim
baktım ki ay ışığı
karanlıkmış daha oysa
daha anlamadan hiçbir şeyi
sabahı kucakladım
güneşle soydular beni
aydınlık kaçtı gözüme
fark edemedim
gözünün güzelliğini
doğarken içimde ilk ışıkları
batmasını bekledim
en sonunda yakalarım
belki de diye
baktım kaçmaya çalışıyor
o dağın ardı
bu dağın ardı derken
kayboluverdin yine
gözümün önünden
bir kez daha yittin
ay ışığının göz kırpmasıyla
içimde bir umutla
yıldızlarla pazarlığa oturdum
yıldız yıldız baka baka
yokluğuna alıştırdığın
ah o gözlerin
gözlerin yok mu?..
Kayıt Tarihi : 3.1.2020 14:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Işık 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/01/03/ah-o-gozlerin-49.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!