Bitmeyen şiir:’ah o gözlerin!.’
(46)
Hiç yaşadın mı söyle bana
Irmağın ağaçların köküyle
Köprüleriyle kavuşmaları gibi
Gürül gürül
Şöyle hem soğuk
Hem sıcak
Ama alabildiğine pervasız
Hiç bir engeli tanımadan
Ne köprüler yüreğinde
Ne barajlar göğsünde
Çırparken ellerini
Ana toprak gibi
Sararken tüm bedenini
Söğüdün dalları gibi
Söyle bana sen hiç
Irmak boylarında el ele
Tutuşup bir delikanlıyla
Duygular en tepede iken
Kanın tepene vurduğunda
Yüzün kızararak hiç konuştun mu
Suyun rengini görmeden
Tadını bile bilmeden
Ab-ı hayat dediği için
Onun avucundan
Doya doya
Kana kana
Huzur içinde içtin mi hiç
Irmak renginde
Çağıl çağıl bakan
ah o gözlerin
gözlerin yok mu?..
Kayıt Tarihi : 22.12.2019 15:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Işık 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/12/22/ah-o-gozlerin-46.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!