bitmeyen şiir:‘’ ah o gözlerin!.’’
(107)
bildiğim yalnızlıklarımı
endişeli suskunluklarının
sessiz diliyle
durmadan anımsatmasan
olmaz mı
her gün
aynı pencereden
yaşama bakıyor
aynı kapıyı
açıp kapıyorsam
mevsimlerin değişmesinin
öneminin olmadığını
bilmediğimi mi sanıyorsun
ne yani
yaşam penceresine
kara perde mi çekeyim
yok denecek kadar
azalabilirim
sahte gülüşleri
askıya da alabilirim
ama
iki yakıcı ışık gibi
gecelerimi aydınlatan
gözlerinden
nasıl vazgeçerim
bırak
bildiğince dönsün dünya
ben senin
ışığına yangınım
göklerin hakimi
güneş gibi
yakarak bakan
ah o gözlerin
gözlerin yok mu?...23.4.2014
Kayıt Tarihi : 26.6.2020 10:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Işık 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/06/26/ah-o-gozlerin-107.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!