Neyleyim ki gözlerin bir şiir, bir cinayet
Okunduğu dilden kalbe edince sirayet
Ne düstur bırakır insanda ne de bir metanet
O gözlerin kılıç ile oyulmuş bir sanat
Paha biçilmez bir elmas, bilinmez kaç karat
Baksam yanarım, bakmasam düşeceğim sırat.
Şu an değil de bilinmeyen bir zamandan
Gidilmemiş yerden, duyulmamış mekandan
Kadim bir ruh gibi bakar gözlerinin ardından.
Anladım ki bu gözler kaderimin bir imtihanı
Hak eliyle kasten çizilmiş dünyanın İhtişamı
Kaç tahtı devirdin, söyle rüsva ettin kaç şahı?
Ancak gözlerimi kapayıp bağlasan elimi
Ardım sıra denize atsan belime bağlı demiri
Yüz bin kere ölsem de ben yine gözlerinin esiri.
Kayıt Tarihi : 30.3.2020 22:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)