Kimi zaman müjdeci,kimi zaman üzücü,
Kimi vuslata gider,kimi zaman küsücü,
Bazen sevgiyle koşan,Bazen kırıp gidici,
Çok şeyimi çaldılar ah o ayak sesleri...
Üzgün,üzgün yürürler ayrılanlar eşinden,
Bir çokları yürürler tabutunun peşinden,
Yaşadığım ömürüm hep bu seslerle doldu,
Artık çarpan kalbimde bir ayak sesi oldu...
İnsanın ömrü geçer bu sesi duya,duya,
Ne zamanki duymazsa,dalacaktır uykuya.
İnsanın yaşamında bunlar sanki bir rüya,
Müjdeye yaklaştırsa ah o ayak sesleri...
Kayıt Tarihi : 24.1.2006 16:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!