Ah Nezahat Şiiri - Hüseyin Yük

Bir gün yüzü görmedin
Kara gözlü nezahat
Satırlar adımlarındı
Adımlarının yolu yoktu
Çıkmazlarda adımların ihaneti
Geceye çalar duvarlar karanlık renkli
Rüzgarın körfezi boğmadan gel
Ya yağmur ol ya doğru ol nefsinden
Şarkılar seni çalar nezahat
Oy nezahat nezahat insaf et biraz
Gençsem naifsem örselenmemişsem
Zamansa çalıntı aşklar geçemem senden
Kulaklarım genç kız bedenim kadın
Nereme dokunsan tazelenir tenim
Ne sen bana lazımsın nede öpüşmelerin
Ölmüşüm kaybolmuşum ahh ben neymişim
Ah nezahat nezahat sende al beni al biraz
Ah nezahat nezahat çal aklına bir yeşil bir beyaz

Bir ikindi ezanında geceçeğim kendimden
Uykular haram bana sabah yalan
Bir kere elinden tutsam güneş çıkarsam
Günah dudaklarım kanasa
Ah nezahat yan nezahat öl kahrından öl biraz
Dudakların kiraz