Ah Minel Aşk Ve Minel Garaip

Ah Minel Aşk Ve Minel Garaip

Gül devri görmek için aşarken tüm surları,
Bir dem destursuz girdim o gönül kâbesine,
Aşikâr eyledim, bu demde nihân sırları,
Ve bir kıvılcım düştü, vuslatın bahçesine,
Sonsuzluğa açılan menfezler ki muzdarip,
Kâh gözyaşım akarken, sakiler bâdesine,
Kâh salik divanında kâmil olmakmış nasip,
Mansurleyin, pervasız ruhum, her zerresine,
Nakşeylemiş;
-“Ah minel aşk ve minel garaip”.

Ben, seni bulmak için nârın peşine düştüm,
Kendimi de kaybettim, sana eriştim derken,
Pervaneyim ey Yâr! Bu tendeki câna küstüm,
Kara sevda bitmedi, akkor sancı sönerken,
Ne Leylaya bülbülüm, nede Mecnuna güldüm,
Bazen Ferhata rakip, bazen Şirine sahip,
Kalbimde ki kaç köleyi bu panayıra gömdüm,
Kırk muhabbet dağında nice dertlere talip,
Yunusleyin, gölgesiz yaşarken, renksiz öldüm
Hükmettim ki;
-“Ah minel aşk ve minel garaip”.

Erhan Atıf Meral
Kayıt Tarihi : 26.4.2012 16:58:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

TÜM YORUMLAR (2)

Erhan Atıf Meral