Âhımı salsam, şu alem birden yıkılır,
Hârından, sönen yıldız yeniden yakılır.
Muhabbetimi koysam, üst üste içimden,
İrtifasıyla, göğe merdiven çıkılır.
Naçarsan dal gönlüme, eğer susuzluktan,
En sığ yerlerinde, çağlayandan akılır.
Lâl olsam da vazgeçmem, aşkı anlatmaktan,
Asumana yazarım, oradan bakılır.
Şayet görse Mecnun, bir parçacık sevdamdan,
Kaçar buralardan, utancından sıkılır.
Kayıt Tarihi : 2.1.2006 08:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
lakin kanımca ikisi de olamaz
Mecnun u utandırmanız hangi yöndedir
'biz de aşık olduk ama sevdamızı senin gibi anlatamadık mecnun bizi görsen bizden utanırsın' mı demek bu son beyit
yoksa utanması, Mecnun un sevdasının küçüklüğünden mi
burda küçük olması gereken şey kanımca 'm' harfidir ki deli anlamına gelir öyle yazılırsa ve sevdadan delirse bi küçüklük
BÜYÜR
Suna Doğanay
TÜM YORUMLAR (3)