Ah Minel Aşk Şiiri - Mehmet Emin Dandin

Kulağımda bi ton ses var,hemde baya gürültülü
Yokluğumda değişmissin birazcık süzülmüşsün
Yazdıklarımın hepsi noktasına kadar benim sözüm
Yaşadıklarımı bi Allah bilir birde iki gözüm

Sokağımdan sökülüyor tüm kaldırım taşları
Artık akmasın içimdeki miniğin göz yaşları
Tam sana ulaştım derken zirveden itsende aşşağı
Yılmam ben bu oyuna en baştan başlarım

Afitap her zamanki gibi karanlık bugün
Odamın sessizliğinde savaştayım günbegün
Dışarda ne mevsim var hiç bilmiyorum
Benim için tek mevsim var oda senin karanlık güzün

Aklımda bi ton dert var,beynim karıncalandı
Aşkımın ateşi sana ulaşırsa,kanımca yandın
Küllere dönüşsende yanında ben olurum
Gözyaşlarımı akıtır sende küllerinden doğardın

Pek bi beklentim kalmadı artık,hayat bi hayli yordu
Her gün yüzüne bakıp konusamamak inanki çok zordu
Kader senin önüne beyaz güllerini sunarken
Benim bahçemdeki tüm çicekler daha açamadan soldu

Bana kendinden bahset biraz hala aynımısın?
Gözyaşlarım oldu bir nehir,dileğim sana sevgi taşıması
Yüzündeki tebessüm,tatlığın değişmicektir umarım
Penceremede görünür güneşin batışı,oda muhtemelen yüzünün göğe yansıması

Geçen gece o parkta yine seni gördüm
Yanına yaklaşıp içimi dökmek istedim sonra geri döndüm
Kaldıramıyacağından korktum
Bi kazma bi kürek alıp hepsini senle beraber kalbime geri gömdüm

Tek bi fısıltını duyarım olsada bu adam sağır
Beni seviyormusun lütfen biraz birazdaha bağır
Aklımı yitirmek üzereyim bu da onun oyunu
Senin dışında herşey gereksiz sayılır...