Ah Mahubah Şiiri - Mert Ali Bedel

Dudaklarından dökülen adımı topluyorum
Ve adım adım geliyorum sana, sonsuzluğa
Bu sevda içimde yeşeriyor
Kök salıyor ıssız deltama
Kaybolmuş izlerini siliyorum hayatın
Ellerini sürüyorum kanayan her yarama
Ki ellerin merhemdir yalnız ruhuma
Paylaşılacak yollar buluyorum yanında
Niyet ediyorum seninle her anı paylaşmaya
Ah Mahubah, bu gece yalnızlığım bıçak ağzı
Göğsümün parçalanıyor kafesi
Kefesi yok içimin
Hevesi yok, yanlışlık dolu gidişlerin
Dudaklarında sözler arıyorum
Bulunca dökeceğim yerlere
Geçmişinin en karanlık izlerine
Saçların kalemim oluyor bu gece
Sensizlik, çaresi olmayan derdim
Hasretiz, düşlerdeki o yere
Yerle biriz belki de
Yurtsuz ve yersiziz seninle
İçimize akıyor zehir
Ölü bir katilin başında bekliyoruz seninle
Yalnız biz biliyoruz o yeri
Ve yalnız biz yanıyoruz seninle
Yaktığın her ateşte
Dudaklarından dökülenleri topluyorum kalbinden gizlice
Dağınık sözler geliyor dile
Tanıdık birkaç sima ilişiyor gözümüze
İsimlerin yankısı var her yerde
Bilinmez saatlere koruyoruz
Her anı
Soracak neyimiz kaldı geçmişe
Bu kadar yaklaşmışken o yere
Senden gayrı bir “sen” varken içimde
Ah Mahubah, şimdi patlıyor
Hasret volkanları Saçılıyor her yana ayrılık parçaları Ki biz
Kaç düşte seviştik seninle
Kaç gece kanlı ve bıçaklı
Kaç gündüze sığardı
Kalbinde duran bu acı
İsyanla karışık yağıyor bu gece yağmur
Ay durur, şafaklar yüzünün şavkına vurur
Haberin olmayacak bu karanlıktan
“Bekle” demeyeceğim
Kim tek geçer bu aralıktan
Niyet ettim ki bu şiir kavgam olsun
Ve dursun yazan her kalem
Hasretine selam olsun.