Ah! köse kemal ah! Şiiri - Yahya Yahşi

Ah köse Kemal Ah! Hatırlarsın değimli?
Hani Siverek gecesinin O ilk akşamını.
Köhne bir motelin teke teke kokan odasını.
İnsanların caddelerden çekildiği,
Kepenklerin akşam altı demeden boy boy indiği,
Karanlığın gündüzü perdelediği bir vakitti senle buluşmamız.
Milyonlarca ruhtan birbirinin demosu olacak kadar sen ve ben
Yinede ihtiyatlı gözlerle bakıyorduk birbirimize..
Derin bir sessizliğin ardından sıcak bir tebessüme susamıştık.
Biraz masumdun, Biraz ürkek
Eh birazda anne şefkatinden yoksun bir ceylan gibiydin karşımda.
Zaman bizim için örtüşürken ve gece gündüzle öpüşürken,
Sen ve ben bu şehrin vazgeçilmezi olacaktık,
Yalnızlıklar birbirimizle göğüslenecek,
Zorluklar gücümüzün gölgesinde dinlenecek,
Her işin üstesinden gelecektik.
Bunu aynı anda hissetmek ne güzel
Ve aynı anda tebessüm ışıltılarını yayıp
Nerelisin nereye atandın kardeşim diyebilmek,
Ve dostluğa o ilk tebessüm yolcuğu ile başlayabilmek.
Ah köse Kemal ah
Hatırlarsın o günü değil mi?
Sonra gecenin ikisine kadar sohbet yapıp demlenmiştik senle
Sonra buz gibi odanın toza toprağa bulanmış
Yataklarında uzandı ayaklarımız uykuya.
Asırlar öncesinden bekâretini yitirmiş bir karyola gıcırtısı
Kaşımızı çattırmıştı geçmişe şahit duvarlara….
Ah köse Kemal Ah
Hatırlarsın değil mi?
Belli ki çaresizdik o gece ikimizde.
Ve üç gün sonra bir tan vakti ayrılmıştık birlikte saraylara.
Hatırlarsın köse Kemalim
Hiç unuturmusun ki
Biz bir ilktik Siverek’te senle.
İlk gece yürüyüşlerini senle başlatmıştık,
Töre kokulu Siverek caddelerinde.
Üzerimize arabalar yürürdü
Işıklarında korku ve sorgulanma endişesi taşırdık.
Ama yinede aldırmazdık, yılmazdık senle birlikte
Ah Köse Kemal ah!
İlk pastanelerin ilk centilmen ve atik müşterisiydik senle,
Geceleri parklarında fayans bile döşerdik
Üzerimize doğrulan namlunun ucunda,
Ölüm korkusun bile değmezdi ruhunuza senle.
Nasıl unutursun ki Kemalim.
Nasıl unutursun. Biliyorum unutmazsın.
Biz işte böylesine bağlı iyi bir dosttuk senle.
Sonra dostlar çoğalırdı etrafımızda senin Karadenizli benimde egeli oluşumdan
Ne espriler patlatırdık yırtardık geceyi izli mermi gibi,
Sen artı ben bütün umutsuzlukları bir ceviz gibi kırardık,
Öğrencilerimize ışık olup karanlığa küfrederdik ikimizde.
Ak köse Kemal Ah!
Hatırlarsın değil mi?
Erkânın gülüşü canlanıyor hala karşımda,
‘’Hönk’’ diyen acemi talebesinin müfettiş karşısında
Bön bön bakışları, ama masum içten.
Şamatalar kopuyor Kemalim hatırladıkça içimde
Ama bazen de hüzün O günlerin geri gelmeyen düşlerinde.
YA umut dolu sevgi dolu sağlıkçımız Mustafa,
Çalışkan titiz yakışıklı beyefendi Mustafa
Küçükte olsa yaşı örnekti hepimize.
Hatırlarsın değil mi Köse Kemalim.
Nasıl unutursun? Unutamazsın bilirim Köse Kemalim.
Bir gün ders çıkışı ortak paramızla yemiştik bulvar ortasında lahmacunları.
Bir çılgınlık bir iddia uğruna girmiştik akşam vakti Diyarbakıra.
Beni ektiğin o günü hatırlıyorum da neyse bekârlığına bağışlıyorum.
Biz bu âlemin tertemiz gençleriydik yinede senle.
Hatırlarsın Kemalim bir gün psikoloji dersi sonrası,
Nasılda pervane olmuşlardı öğrencilerimiz
yumak yumak etrafımızda,
Gözleri çakmak çakmak,
Beklentiler umutlar ve hayata bakış adına,
Kimi töre kokulu kimi terör korkulu,
Hocam bize yardım edin dercesine..
Az pilav yemedik onlarla otel odalarında,
Az dertleşmedik yağmur yağarken onlarla,
Adını koyamadığımız ne umutlar adına,
Hem dost hem abi hem ana hem baba olduk onlara
Hatırlarsın değil mi Köse Kemalim
Hatırlarsın nasıl unutabilirsin ki!
Yakalamışken rüzgârı senle Basketbol futbol, valeybol
Vaktimizi verdik gençliğe akşam dörten sonra.
Ama hiç unutmam hiç unutamazsın
Dost bildiğimiz hocalar sırtını döndü,
Gösterdi kahpe yüzünü sırtımızdan hançeri deldi bağrımızı
Kıskançlık adına,
Hep önümüze konmaya çalışılan
Hoca etliye yağliye sütlüye karişmiysen rahat ediysen mantığı
Dayatıldı inadına.
Ah köse Kemalim Ah! Yaptıklarımız ya da yapamadıklarımız yarımda kalsa
Aynı kaderi yaşadık senle Siverek semalarında.
Sen artı ben her şeye derman denkleminde çözdük yine tüm sıkıntıları.
Çeksek te birkaç aptalın takıntılarını yılmadık senle,
Ve dahası da hiç unutmam
O telefondan sonra yediğin bir kilo baklavayı..
Sonra yeni arayışlarımızda vardı senle.
Hatırlarsın değil mi?
Mesela çok top teptik
kuytu kucak kafeler de Amerikan bilardosu adına,
Teksas bilardo salonunda ne garipsenmiştik poşularımızla.
Hatırlarsın hiç unuturmusun kİ Köse Kemalim
Bir ciğercimiz vardı okul çıkışı karşımızda,
İsota belenmiş ciğerleri indirirdik mideye afiyetle,
Bazen dostlarla hasbıhal ediyoruz köse Kemalim.
Adını anıyorum kilometre telim çekik.
Bu küçük ama yeşil Honazımda.
Ah köse Kemalim Ah!
Biz neydik senle Siverek yamaçlarında
Biz neydik?