Ah Koca Şark... Şiiri - Mesut Özünlü

Bugün niçinlerim yine
Sağanak sağanak
Ey yüzyıllardır havzasından
Ayetler, hadisler, veciz sözler
Konfüçyüsler dökülen koca Şark!

Ben sana aitim
Senin sütünü içtim
Senin çocuğunum ben
Bilirsin
Yürümeye adım adım
O senin
Hikmet damlayan göğüslerini
Eme eme başladım

Ama bugün
Karnım masallara tok artık
Gözümüz açıkken
Ninni söyleyenlerden bıktık
Tanırım ben seni
Sen her şeyi bilirsin
Ama benim
Bir şey var bilmediğim
Bana onu söyle asıl
Gözünü sevdiğim

Niçin diğer kardeşlerim
Bu kadar aç
Niçin bulunmaz
Şu cihan eczanesinde
Bize ait sadra şifa bir ilaç
Niçin İbni Sina’dan beri
Mafsallarımız sancılı
Dertlerimiz tedavisiz
Niçin Farabi’den beri
Ufuklarımız sisli
Göklerimiz mavisiz...

Niçin hep bu varlık
Yurdundadır darlık
Niçin bu zenginlikler
Diyarında fakirliğin
Hep hükümdarlık

Niçin insanların çoğu
Mesleksiz
İddiaların çoğu mesnetsiz
Niçin
Açığımız pek çokken
Başkalarına tavsiyelerimiz
Setr-ü avret dersi vermek gibi
Çelişkili
Ve münasebetsiz
Sormak istiyorum bütün bunları
Müsaade ederseniz

Neler geldi hele
Başına o adaletin
Olanları benimle
Oturup bir görmeliydin

Batı
Bir park gibi imar edip
Cennete çevirirken
Toprağının dağıyla düzünü
Niçin kapatarak yürür
Bizim sokaklarda bilmem ki
İnsanlar bazen
Burnuyla gözünü

İşte böyle ey Şark!
Kederin, derdin, çelişkilerin
Canı yanan kelebek gibi
Titretir beni bazen ta ciğerimden
Art arda açılan çakılar misali
Nükseder de suallerim
İki büklüm olur ruhum
Kalkamam artık yerimden