Ah Kendim Şiiri - Hasan Taş 3

Bir selam dedim merhabalarla girdim aşkına.
Aşkım dedim aşksızlığına aşktan ayrı yazarak.
Oysa ağzından tek kelime aşk çıkmadı.
Gözlerimiz ağlardı aşka.
Beni aşkına davet eder gözlerin.
Bir bakmayış verdin bana kör gördün aşkı kelimeler aşksızlığı yazdı bana...

Oturdum kıyı şeridine herkes buralarda ne arardı aşkı.
Sahile vurdu aşklar.
Voltayı attı tuttu balıkçılar.
Aşka hafıza karıştı hemen unuttu balıklar.
Aşkı balık ne bilsin.
İlahi bir aşk mı yaşadık hemen attın beni kıyıya.
Bulamadım kendimi kayık sevdalarda aradım kendimi.
Sen feribottan düşler kurdun bana.
Beni bana anlatamadan aşka anlattın.
Kör gibiydik canımız yandı onu bile göremedik.
Karşılıklı yaşadık yaşayamayan aşkımızı.
Çok tükendik artık bir deniz kıyısı kadar uzun kum taneleri kadar yalnızdık...

Yetim kalan çocuğum bak bana.
Avut kendinle beni bir erkek çocuğuyum.
Sahte aşk dedik gerçeği arayamadık.
Aranan bulunurdu sen niye bulamadın.
Sevgilim sana çok yüklenmedim her suçu sana atmadım.
Mahkumum sana.
Deliler hapishanesinden kaçmış aşka hapis kurmuşum seni.
Bende suçluyum.

Ah kendim...
Yandım dedim vurdu hayat silleyi.
Deli divane derdik aşka aşken sen kimsin dedi bize rüzgarlar.
Savuldu kum taneleri.
Deniz kıyısı şimdi bizi anlattı aşk bitti bizden sen bitmedin benden.
Kum tanelerini birleştiririm ben sen yeter ki gel.
Kumunda çamur sevdalara boy verdi çiçekler ama sen beni boş verdin...