Evimde beslediğim bir kaplanım var idi;
Kanaat sahibiydi, ne bulursa yer idi.
Heybetlice beklerdi önünde kapımızın,
Geçmesi imkansızdı, haşeratın, hırsızın.
Çevik ve cevval idi, adını koyduk Mansız,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
ne edersin devir böyle
yem ederler arslanı farelere..
baki selam şiire devam..
Kaharolası lağım canavarının pisliği... Sonu hüzünlü ancak çok şey anlatan şiirinize tebrikler.Saygılarımla...
böyle olmamalıydı sonu.. içim acıdı..
benim pamuk usluydu, akıllıydı..
yaşlılıktan öldü..törenle gömdüm(!)
ağladım..çocuktum..
büyüyünce hemen şiir yazdım hakkında..
selam ve muhabbetle.
.
Yüreğinize sağlık...
.
Sevginin büyüğü de
küçüğüde makbuldür derler...
.
TEBRİKLER...
.
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta