Evimde beslediğim bir kaplanım var idi;
Kanaat sahibiydi, ne bulursa yer idi.
Heybetlice beklerdi önünde kapımızın,
Geçmesi imkansızdı, haşeratın, hırsızın.
Çevik ve cevval idi, adını koyduk Mansız,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
