Ah kavaklar- Sezen Aksu Şiiri - Pera Güneş

Ah kavaklar ah kavaklar
Bedenim üşür yüreğim sızlar
Beni hoyrat bir makasla
Ah eski bir fotoğraftan oydular
Orda kaldı yanağımın yarısı
Kendini boşlukla tamamlar
Ah omuzumda bir kesik el ki
Hala, hala durmadan kanar
Ah kavaklar ah kavaklar
Acı düştü peşime
Ah kavaklar ah kavaklar
Ardımdan ıslık çalar
Ah kavaklar ah kavaklar
Acı düştü peşime
Ah kavaklar ah kavaklar
Ardımdan ıslık çalar

Bu sefer kendi şiirimi değil değerli Onno Tunç'un kaleme aldığı ilham kaynağım olan sezenimin seslendirdiği bu eseri kendimce yorumlamak istedim. Birkaç kişi yorumunda bu şarkının onlara ölümü hatırlattığını veya karamsarlığa sürüklediğini yazmış. Bence işin aslı pek öyle değil zira bu şarkı bana bir daha yaşanmayacak geçmişteki güzel günleri hatırlatıyor. Eskiden insanlar ayrıldıkları kişilerle olan resimlerini kesermiş bence şarkının esin kaynağı da bu. Orada kaldı yanağımın yarısı kendini boşlukla tamamlar. Geçmiş hiçbir zaman silinmez, geçmişimizdeki insanlarda hiçbir zaman unutulmaz onların yerini sadece boşluk alır. Ah omzumda bir kesik el ki hala durmadan kanar. Aslında hepimizin omzunda bir kesik el vardır asla kabuk tutmayan o el en çokta geceleri kanar. Çünkü kesilen o resimlere en çok da geceleri bakılır. Bazen o elin sahibini özleriz bazen de onunla yaşayan kendimizi. Ah kavaklar derken ki o iç yanış o acı tüm hücrelerime yayılıyor. Acı hayatta hiçbir zaman peşimizi bırakmayacak hep ardımızdan ıslık çalacak. Önemli olan o ıslığı nasıl duyduğumuz. Umudum herkesin maziye gülerek bakması çünkü iyi de olan kötü de olan her şey geçti, geçmişte kaldı.
Biz gençlere bir konser borcu olan sezenime ve değerli okuyucularıma sevgilerle...