Ah! .. Katia Şiiri - Cahit Pehlivan

Senin kar tanesi gibi,
Ak ve beyaz tenini,
Senin, Amasya elması gibi,
O al al olmuş yanaklarını,
Okşayıp, sevmek isterdim. KATİA.

Senin satırlarını nasıl ezberledim.
Bilemezsin, çünkü yeni gelen her mektubun,
Beni çılgına çevirir. O an seni özlerim.
Mektup üzerine yapıştırdığın İtalya pulun,
Bana daima, umut kaynağı oluyor. KATİA,

Senin mektubunu aldığım akşam,
Elimde sözlükle onu tercüme ederim.
Cevabını birgün olsun geç yazarsam,
Kendime kızar, kendime lanet ederim.

Sana yazdığım cevabı gönderince İtalya’ya,
Gönlüme bir huzur dolar ki, o anda,
Bu duyguyu nasıl anlatayım sana, KATİA.
Eminim ki sende aynı duyguları yaşarsın,
Mektup yazıp, atınca bana... öyle değil mi? KATİA.

Gece düşümde, hayalimde, gündüz işimde,
Senin ismini heceliyorum, daima KATİA.
Her mektubunu alışımda, elimde kağıt kalemle,
İlk işim sana cevap yazmak oluyor. O anda KATİA.
Seni ne kadar çok sevdiğimi de....
Şimdi daha iyi anladım. Ah! ... KATİA.