Ah Kara Kaşlı Çocuk Şiiri - Yılmaz Örmeci

O gün sokaklar boştu /Onu gördüm yanımda
Sırılsıklam olmuştu /Yağan yağmur altında.
Gözlerini zorlukla /Açıp kapatıyordu
Islanan saçlarıyla /Bir şeyler yapıyordu.

Şemsiyemle korudum /Onu yağan yağmurdan
Ne sattığını sordum /Alayım dedim ordan
Ben kağıt topluyorum /Bey amca, dedi bana
Okula gidiyorum /Bu yıl İlkokul sona.

Çıplak ayaklı çocuk
İnce bacaklı çocuk…
…
Elimi cebe attım /Defter, kitap al diye
Elli lira uzattım /Benden sana hediye
Bana baktı öfkeyle /Yaptığımdan utandım
Parlayan gözleriyle /Şimşek çakıyor sandım.

Boşlukta kaldı elim /Çocuk dedi bu sefer:
Ben dilenci değilim /Onu başkasına ver
Belli ki kırılmıştı /Gönlünü almalıydım
Biraz da darılmıştı /Ben bir yol bulmalıydım.

Ah kara kaşlı çocuk
Gözleri yaşlı çocuk.
…
Dedim: Sadaka değil /Hayır vardır her işte
Sen kâğıt topluyorsun /Bu da kâğıt, al işte.
Bana bakarak güldü /Elini uzatarak
Bu kez parayı aldı /Gözlerime bakarak.

Ah güzel gözlü çocuk
Aydınlık yüzlü çocuk.

Ankara, 24.04.2020, 19:12